Τι είναι το θηλώμα - πώς φαίνεται και πώς να το αντιμετωπίσετε

Η θηλωμάτωση των γεννητικών οργάνων αυξάνει τον κίνδυνο μόλυνσης και για τους δύο συντρόφους και περιπλέκει την οικεία ζωή και κατά τον τοκετό συχνά μεταδίδεται από γυναίκα σε παιδί.

θηλώματα στο λαιμό

Αιτίες

Ο κύριος λόγος για τον σχηματισμό των αυξήσεων είναι ο HPV, ο οποίος εισέρχεται στο σώμα με διάφορους τρόπους. Εισάγεται στα κύτταρα του πλακώδους επιθηλίου και παραμένει σε αυτά για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να γίνει γνωστό. Ο ασθενής μπορεί να μην γνωρίζει μια τέτοια μόλυνση μέχρι να προκύψουν οι προϋποθέσεις για τον πολλαπλασιασμό της και την εμφάνιση νεοπλασμάτων. Με μείωση της ανοσίας, εμφανίζονται συχνά αυξήσεις στο σώμα.

Οι ειδικοί εντοπίζουν παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης:

  • συχνό στρες?
  • νευρική, σωματική υπερκόπωση.
  • αβιταμίνωση;
  • μειωμένη ανοσία?
  • γηρατειά του ασθενούς·
  • πάρα πολλοί σεξουαλικοί σύντροφοι.
  • κάπνισμα, κατάχρηση αλκοόλ?
  • λήψη από του στόματος αντισυλληπτικών για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Οι αιτίες των θηλωμάτων μπορεί να κρύβονται σε ενδοκρινικές διαταραχές, παθολογίες του πεπτικού συστήματος και υπερβολικό βάρος. Η περίοδος επώασης διαρκεί περίπου ένα χρόνο και εάν το ανοσοποιητικό σύστημα λειτουργεί καλά, η μόλυνση μπορεί να μην εκδηλωθεί. Ο HPV μεταδίδεται συχνά μέσω της επαφής με μολυσμένα αντικείμενα στην καθημερινή ζωή, όταν χρησιμοποιούνται κοινά πανιά, ξυράφια και πετσέτες. Η μόλυνση μπορεί να συμβεί μέσω της σεξουαλικής επαφής ή από μια γυναίκα σε ένα παιδί κατά τη διάρκεια του τοκετού.

Προβολές

Οι δερματολόγοι διακρίνουν διάφορους τύπους θηλωμάτων:

  1. Απλός. Το νεόπλασμα μοιάζει με κουνουπίδι ή κηρήθρα, η επιφάνεια του οποίου μοιάζει με μικρά θηλώματα.
  2. Πελματιαία. Αυτές οι συσσωρεύσεις προκαλούν ελαφρά ενόχληση.
  3. Διαμέρισμα. Η θέση εντοπισμού τέτοιων νεοπλασμάτων είναι το επιθήλιο του τραχήλου της μήτρας. Τα επίπεδα θηλώματα μοιάζουν με επίπεδα οζίδια που προκαλούν φαγούρα.
  4. Νηματώδης. Τέτοιοι όγκοι εντοπίζονται συχνά σε ασθενείς άνω των 50 ετών, μοιάζουν με μικρά οζίδια και δεν προκαλούν την ανάπτυξη έντονων συμπτωμάτων.
  5. Αιχμηρός. Μοιάζουν με θηλώδεις σχηματισμούς, οι οποίοι εντοπίζονται και ως ξεχωριστά στοιχεία και συγχωνεύονται σε ολόκληρες ομάδες. Σε κάθε περίπτωση, τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων προκαλούνται από ορισμένους τύπους ιού που μεταδίδονται κατά τη σεξουαλική επαφή. Ο τόπος σχηματισμού των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων είναι η οικεία ζώνη, η βουβωνική χώρα, ο πρωκτός, το περίνεο.

Το αγγειοπαπίλλωμα είναι μια εσωτερική ανάπτυξη που σχηματίζεται από συνδετικό ιστό. Προσκολλάται στα αγγειακά τοιχώματα και είναι ικανό να προκαλέσει την ανάπτυξη καρκίνου.

Νεοπλάσματα στις ορατές περιοχές του σώματος και στην οικεία περιοχή συχνά προκαλούν ψυχολογική δυσφορία και προβλήματα στη σεξουαλική δραστηριότητα. Ο σχηματισμός θηλώματος στη μήτρα μπορεί να καταλήξει σε καρκίνο.

Τύποι

Υπάρχουν διάφοροι τύποι HPV, λαμβάνοντας υπόψη την πιθανή εμφάνιση καρκινικών βλαβών του δέρματος και των εσωτερικών οργάνων.

Πλακώδης

Η εμφάνιση θηλώματος οφείλεται στην ταχεία ανάπτυξη του πλακώδους επιθηλίου της επιδερμίδας. Σε νεαρά άτομα, αυτός ο τύπος νεοπλασίας μπορεί να σχηματιστεί σε περιοχές του σώματος που τραυματίζονται πολύ συχνά.

Τα ακανθοκυτταρικά θηλώματα είναι όγκοι στρογγυλού σχήματος με ευρεία βάση και νεοπλάσματα με λεπτό στέλεχος. Στην αρχή της ανάπτυξής τους, είναι ακίνητα, χρωματισμένα σε ανοιχτό ή καφέ τόνο. Το συνεχές τραύμα σε τέτοιους σχηματισμούς μπορεί να προκαλέσει τη φλεγμονή τους, να αρχίσει η κυτταρική μετάλλαξη και η μετατροπή τους σε καρκινικά. Ελλείψει αποτελεσματικής θεραπείας, υπάρχει υψηλός κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου.

Αντεστραμμένο

Αρκετά σπάνια εμφανίζεται ανεστραμμένο θηλώμα στο σώμα. Η περιοχή εμφάνισής του είναι η ρινική κοιλότητα και οι παραρρίνιοι κόλποι. Είναι δυνατή η ανάπτυξη νεοπλασμάτων στους μετωπιαίους και άνω γνάθους κόλπους.

Ένα χαρακτηριστικό της εκδήλωσης του ιού των θηλωμάτων είναι μια μονόπλευρη βλάβη. Είναι δυνατή η βλάστηση μιας ανεστραμμένης ανάπτυξης στο οστό, η οποία τελειώνει με μια βλάβη της υπερώας, των οστών του κρανίου, των ρινικών κόλπων και των τοιχωμάτων της κόγχης.

Το ανεστραμμένο μεγάλο θηλώμα προκαλεί ρινική συμφόρηση, αιμορραγία και ρινική έκκριση. Όταν ένας όγκος μεγαλώνει σε μεγάλο μέγεθος, ο σκελετός του προσώπου παραμορφώνεται και μετατοπίζεται στο πλάι του προσβεβλημένου οργάνου όρασης.

Εντοπισμός

Τα θηλώματα του δέρματος μπορούν να σχηματιστούν σε διάφορες περιοχές του σώματος. Η ενόχληση προκαλείται από αυξήσεις στο πρόσωπο και όταν τοποθετούνται στο σώμα τραυματίζονται συνεχώς όταν έρχονται σε επαφή με ρούχα.

Οι ειδικοί εντοπίζουν διάφορα σημεία όπου εμφανίζονται θηλώματα:

  1. Περιοχή βουβωνικής χώρας, μασχάλες και κάτω κοιλιακή χώρα με παχυσαρκία. Στο ωραίο φύλο, διάφορα είδη νεοπλασμάτων μπορούν να εντοπιστούν κάτω από τους μαστούς.
  2. Η περιοχή του λαιμού, του προσώπου, της κοιλιάς, της πλάτης. Στο πρόσωπο, η περιοχή των θηλωμάτων γίνεται κυρίως η περιοχή του στόματος, των ματιών, των βλεφάρων.
  3. Τα γεννητικά όργανα. Αυτή η περιοχή είναι συχνά η περιοχή των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων.
  4. Εσωτερικά όργανα. Εμφανίζονται νεοπλάσματα στους ιστούς των εντέρων, του στομάχου και της ουροδόχου κύστης.
  5. Πόδια. Συχνά, τα κονδυλώματα της σπονδυλικής στήλης εμφανίζονται σε αυτό το μέρος του σώματος.

Ο τόπος εμφάνισης των ιογενών νεοπλασμάτων μπορεί να είναι ο στοματικός βλεννογόνος, η ουροδόχος κύστη, οι μαστικοί αδένες, τα εσωτερικά γεννητικά όργανα.

Συμπτώματα εκπαίδευσης

Όταν ενεργοποιείται ο HPV, εμφανίζονται νεοπλάσματα διαφόρων τύπων στο δέρμα. Τα ζώδια τους είναι παρόμοια μεταξύ τους, αλλά υπάρχουν διαφορές.

κονδυλωμάτων στο ανθρώπινο δέρμα

Κονδυλώματα

Μπορείτε να προσδιορίσετε τον σχηματισμό κονδυλωμάτων στο δέρμα σύμφωνα με ορισμένα συμπτώματα:

  • το μέγεθος του όγκου δεν υπερβαίνει το 1 cm.
  • το κονδυλωμάτων έχει σαφή εξωτερικά όρια, μια ανομοιογενής επιφάνεια και η πυκνότητα γίνεται αισθητή κατά την ψηλάφηση.
  • το χρώμα της συσσώρευσης μπορεί να είναι από ανοιχτό γκρι έως μαύρο.
  • το νεόπλασμα έχει ακανόνιστο στρογγυλεμένο σχήμα.

Το σημείο εντοπισμού της ανάπτυξης είναι κυρίως ανοιχτές περιοχές του σώματος, και ιδιαίτερα εκείνες που τραυματίζονται συνεχώς από κάτι. Τα κονδυλώματα εμφανίζονται συχνά στα χέρια, τα δάχτυλα, τα γόνατα και το κεφάλι στην περιοχή της τριχοφυΐας.

Θηλώματα

Μπορείτε να διαγνώσετε ανεξάρτητα μια ανάπτυξη εάν γνωρίζετε πώς μοιάζει το σώμα ενός θηλώματος. Είναι δερματικές αναπτύξεις με μάλλον λεπτό μίσχο ή επίπεδη βάση. Κυρίως η μόλυνση από τον ιό συμβαίνει σε δημόσιους χώρους με υψηλή υγρασία. Είναι σε ένα τέτοιο περιβάλλον που νιώθει ιδανικός και αρχίζει να πολλαπλασιάζεται γρήγορα.

θηλώματα στο ανθρώπινο δέρμα

Οι ασθενείς πρέπει να γνωρίζουν πώς μοιάζουν τα θηλώματα στο σώμα. Το πρώτο σημάδι ενός όγκου είναι ένα ελαφρύ αίσθημα καύσου, ένα ελαφρύ μυρμήγκιασμα στην επιδερμίδα. Μετά από λίγο, εμφανίζονται νεοπλάσματα σε αυτή τη ζώνη. Σταδιακά τεντώνονται και επιμηκύνονται, το μέγεθός τους αυξάνεται σε 1-1, 5 cm.

Συχνά, το θηλώμα στο δέρμα σχηματίζεται σε ηλικιωμένους ασθενείς και αρχίζει να αυξάνεται ενεργά σε μέγεθος. Η περιοχή όπου εντοπίζονται οι αυξήσεις είναι το στήθος, η βουβωνική χώρα και η περιοχή κάτω από τις μασχάλες. Έχουν χρώμα σάρκας ή ελαφρώς κιτρινωπό. Η παρουσία του ιού στο γυναικείο σώμα αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.

Κονδυλώματα

κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων

Τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων σχηματίζονται υπό την επίδραση ορισμένων τύπων HPV, που εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος αποκλειστικά μέσω της σεξουαλικής επαφής. Συνήθως, η περιοχή του πρωκτού και των εξωτερικών γεννητικών οργάνων, σπάνια ο στοματοφάρυγγας, γίνεται το επίκεντρο του εντοπισμού των αυξήσεων.

Τα κονδυλώματα είναι θηλώδεις αναπτύξεις που σχηματίζονται σε διάφορα μέρη του σώματος. Μεμονωμένα στοιχεία συχνά συνδέονται μεταξύ τους και σχηματίζουν έναν όγκο που μοιάζει με χτένα κόκορα.

Περίοδος επώασης

Ο ιός των θηλωμάτων έχει μακρά περίοδο επώασης που μπορεί να διαρκέσει πολλά χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι είναι μάλλον δύσκολο να προσδιοριστεί η στιγμή που ο μολυσματικός παράγοντας έχει εισέλθει στο σώμα. Η δραστηριότητα του ιού μπορεί να αυξηθεί υπό την επίδραση διαφόρων παραγόντων που διαταράσσουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.

Μόλις εισέλθει στο σώμα, ο ιός εισάγεται στους πυρήνες των κυττάρων του χορίου και αρχίζει να πολλαπλασιάζεται εκεί γρήγορα. Με τη μείωση της άμυνας του σώματος, αρχίζουν να εμφανίζονται μικρά θηλώματα στην επιφάνεια του δέρματος, τα οποία περιλαμβάνουν αρκετά κύτταρα. Αναπτύσσονται αργά και μπορούν να φτάσουν τα 10 εκατοστά.

Διαγνωστικά

Η διάγνωση του θηλώματος ξεκινά με την εξέταση του ασθενούς από έναν ανοσολόγο ή δερματολόγο. Εξετάζεται το ιστορικό και τα συμπτώματα του ασθενούς. Οι εργαστηριακές και οργανικές μελέτες βοηθούν στον εντοπισμό της αιτίας της εμφάνισης νεοπλασμάτων στο σώμα.

εξέταση αίματος για τη διάγνωση του ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτων

Το τυπικό διαγνωστικό πρόγραμμα περιλαμβάνει:

  • γενική και βιοχημική εξέταση αίματος.
  • Δοκιμή PCR;
  • βιοψία του υλικού.

Με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας, επιλέγονται αποτελεσματικές και ασφαλείς μέθοδοι θεραπείας.

Θεραπεία

Συνιστάται η έναρξη της θεραπείας των θηλωμάτων αμέσως μετά την ανίχνευσή τους. Η επιλογή της μεθόδου εξαρτάται από την περιοχή εντόπισης των νεοπλασμάτων, τους λόγους εμφάνισής τους, τη μορφή του HPV. Πώς να θεραπεύσετε γρήγορα το θήλωμα μπορεί να καθοριστεί μόνο από έναν ειδικό.

Κρυοπηξία

Με αυτή τη μέθοδο θεραπείας, τα νεοπλάσματα αφαιρούνται με υγρό άζωτο, το οποίο προκαλεί το νερό στα κύτταρα να παγώσει και να πεθάνει. Η κρυοκαταστροφή πραγματοποιείται μόνο εάν ο όγκος είναι καλοήθης και δεν υπάρχουν καρκινικά κύτταρα σε αυτόν.

κρυοπηξία ως μέθοδος αφαίρεσης θηλώματος

Η διαδικασία θεωρείται ανώδυνη, αλλά αν το δέρμα είναι πολύ ευαίσθητο, καταφεύγουν στην εισαγωγή νοβοκαΐνης. Μετά την επεξεργασία του δέρματος με υγρό άζωτο, ασπρίζουν και σχηματίζεται μια μικρή φυσαλίδα, μέσα στην οποία συσσωρεύεται ένα διαφανές ή ροζ υγρό. Κατά την αφαίρεση των αυξήσεων με κατάψυξη, μπορεί να εμφανιστούν δυσάρεστες αισθήσεις με τη μορφή αίσθησης καψίματος, αλλά σταδιακά εξαφανίζονται. Μετά την κρυοκαταστροφή, συνιστάται η επεξεργασία της επιδερμίδας με διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου ή βορικής αλκοόλης πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Μετά από λίγες μέρες, η κύστη σκάει και σχηματίζεται μια κρούστα, η οποία προστατεύει την πληγή από μόλυνση. Με τον καιρό εξαφανίζεται και κάτω από αυτό παραμένει υγιές δέρμα.

Χειρουργική μέθοδος

Η επέμβαση αφαίρεσης θηλώματος στο δέρμα θεωρείται η πιο ριζική μέθοδος αφαίρεσης, αλλά δεν χρησιμοποιείται τόσο συχνά. Η ένδειξη για χειρουργική επέμβαση είναι τα μεγάλα θηλώματα.

χειρουργική αφαίρεση θηλώματος

Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ο γιατρός αποκόπτει μια μικρή περιοχή υγιούς ιστού, ο οποίος εμποδίζει τον εκ νέου σχηματισμό της έκφυσης. Η διαδικασία γίνεται με τοπική αναισθησία και δεν διαρκεί περισσότερο από 10-15 λεπτά. Ο ασθενής δεν αισθάνεται πόνο, και μετά την ολοκλήρωση του χειρισμού, εφαρμόζεται ράμμα. Το μειονέκτημα αυτής της μεθόδου θεωρείται ότι είναι μια μακρά περίοδος επούλωσης πληγών, ο σχηματισμός ουλών, ουλών στο σώμα.

Αφαίρεση με λέιζερ

Το πώς θα αντιμετωπιστεί το θήλωμα αποφασίζεται από τον γιατρό μετά την εξέταση του ασθενούς. Η πιο σύγχρονη μέθοδος αφαίρεσης βλαστών θεωρείται η θεραπεία με λέιζερ, πριν από την οποία γίνεται ανάλυση για τον αποκλεισμό καρκινικών κυττάρων. Η περιοχή του σώματος όπου βρίσκεται το θηλώμα αναισθητοποιείται με λιδοκαΐνη. Στη συνέχεια ενεργούν πάνω του με ακτίνες λέιζερ και το αφαιρούν εντελώς. Όταν αντιμετωπίζεται με αυτόν τον τρόπο, το νερό εξατμίζεται στα κατεστραμμένα κύτταρα, στεγνώνουν και σχηματίζουν μια κρούστα.

Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, το δέρμα κοκκινίζει, διογκώνεται, αλλά αυτή η αντίδραση λαμβάνει χώρα μετά από 2-3 ημέρες. Η κρούστα πέφτει μόνη της μετά από 5-7 ημέρες και εμφανίζεται ένα λεπτό ροζ δέρμα.

Χημική επίθεση

Ένας αποτελεσματικός τρόπος για την καταπολέμηση της παθολογίας θεωρείται ότι είναι μια χημική επίδραση στα θηλώματα. Η αφαίρεση των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων πραγματοποιείται με ειδικά σκευάσματα που περιέχουν οργανικά οξέα.

Με τη βοήθεια απλικατέρ εφαρμόζονται στην επιφάνεια του σχηματισμού και καυτηριάζονται. Υπό την επίδραση χημικών ουσιών, τα κύτταρα ανάπτυξης καταστρέφονται και εξαφανίζονται.

Θεραπεία με φάρμακα

Η ιατρική θεραπεία για τα θηλώματα περιλαμβάνει:

  1. χάπια. Η μόλυνση με ιό συμβαίνει λόγω μείωσης της ανοσίας, επομένως, η δράση των φαρμάκων στοχεύει στην αύξηση της άμυνας του σώματος. Ο ασθενής συνταγογραφείται για λήψη βιταμινών, ανοσοτροποποιητών, αντιιικών παραγόντων.
  2. Προετοιμασίες για τοπική θεραπεία. Καλό αποτέλεσμα είναι η χρήση κρεμών και αλοιφών με αντιική δράση. Για μικρούς όγκους στο πέος επιλέγονται τζελ και κρέμες που διεγείρουν την παραγωγή ιντερφερόνης. Για την αφαίρεση των αυξήσεων, ο γιατρός συνταγογραφεί διαλύματα με ιδιότητες καυτηρίασης.

Μόνο ένας γιατρός μπορεί να καθορίσει εάν θα αφαιρέσει θηλώματα σε διάφορα μέρη του σώματος.

Ανοσορυθμιστές

Ο τρόπος αντιμετώπισης των πολλαπλών θηλωμάτων στο σώμα εξαρτάται από το μέγεθος και την περιοχή εντόπισής τους. Μια ολοκληρωμένη προσέγγιση περιλαμβάνει θεραπεία με ανοσοτροποποιητές, η δράση των οποίων ενεργοποιεί τη φυσική άμυνα του οργανισμού.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι HPV, επομένως τέτοια φάρμακα θα πρέπει να επιλέγονται από ειδικό μετά από ανοσολογικές μελέτες. Με τα θηλώματα στις γυναίκες, συνιστάται να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στους φυσικούς ανοσοτροποποιητές που βοηθούν στην αποκατάσταση της ανοσίας σε επίπεδο DNA.

Αυτοδιαγραφή

Η θεραπεία μεγάλων θηλωμάτων στο σπίτι μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση ενός ατόμου και να προκαλέσει την εξάπλωση του ιού σε όλο το σώμα. Η δυνατότητα χρήσης κεφαλαίων για αυτο-αφαίρεση των αυξήσεων καθορίζεται από δερματολόγο. Αυτή η μέθοδος θεραπείας είναι δυνατή μόνο απουσία ογκογόνου παράγοντα και υποψιών για κακοήθη ανάπτυξη.

Η αυτοθεραπεία των καλοήθων νεοπλασμάτων περιλαμβάνει τη χρήση τοπικών αλοιφών, φαρμακευτική αγωγή που συνταγογραφείται από γιατρό.

Παραδοσιακές μέθοδοι θεραπείας

Εκτός από το θεραπευτικό σχήμα που έχει επιλέξει ο γιατρός, επιτρέπεται η χρήση εναλλακτικών μεθόδων θεραπείας. Είναι δυνατόν να σταματήσει η εντατική ανάπτυξη των θηλωμάτων και να προκληθεί η καταστροφή τους όταν αλείφονται με φελαντίνα, πικραλίδα ή χυμό ξινόμηλου.

λεμόνι και σκόρδο για την αφαίρεση των θηλωμάτων

Μπορείτε να λιπαίνετε το νεόπλασμα με την πρωτεΐνη ενός φρέσκου αυγού κάθε μέρα και να περιμένετε να στεγνώσει. Μετά από λίγο, το ξηρό θηλώμα θα πέσει από μόνο του. Στο φαρμακείο, μπορείτε να αγοράσετε μια ειδική κολλητική ταινία, η οποία είναι κολλημένη για μεγάλο χρονικό διάστημα και στη συνέχεια το νεόπλασμα καθαρίζεται.

Για να εξαλείψετε το ελάττωμα, συνιστάται να κόψετε μια σκελίδα σκόρδο και να τρίψετε την ανάπτυξη στο δέρμα με αυτήν για αρκετές ημέρες στη σειρά.

Η θεραπεία με οικιακές και λαϊκές θεραπείες είναι μια μακρά διαδικασία. Για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, συνιστάται ο συνδυασμός του με τη λήψη φαρμάκων που έχουν αντιική δράση.

Προφύλαξη

Η πρόληψη του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων είναι δυνατή με τη διατήρηση της υγιεινής του σώματος, την έγκαιρη αντιμετώπιση τυχόν τραυματισμών στην επιδερμίδα και την επούλωση τους. Για να αποφύγετε τη μόλυνση, πρέπει να χρησιμοποιείτε προϊόντα προσωπικής υγιεινής.

Η πρόληψη των θηλωμάτων περιλαμβάνει την απόρριψη της περιστασιακής σεξουαλικής επαφής, την τήρηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής και την αυξημένη ανοσία. Ο ιός είναι ικανός να γίνει προκλητικός παράγοντας για το σχηματισμό θηλώματος στον τράχηλο και την ανάπτυξη καρκίνου. Οι γυναίκες πρέπει να επισκέπτονται τακτικά έναν μαστολόγο με έναν γυναικολόγο, φροντίστε να τηρείτε τη σωστή διατροφή. Τι να κάνετε εάν εντοπιστεί θηλώματα, συνιστάται να ρωτήσετε το γιατρό σας και να μην κάνετε αυτοθεραπεία.