Στις αρχές του περασμένου αιώνα, ο ανθρώπινος ιός θηλώματος αναφέρθηκε ως η αιτία της εμφάνισης κονδυλωμάτων. Αλλά αργότερα αποδείχθηκε ότι μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη καρκίνου των γεννητικών οργάνων και στα δύο φύλα και στο καρκίνωμα του λαιμού και του ορθού. Ανάλογα με το φάσμα των κλινικών εκδηλώσεων, οι γιατροί κατάφεραν να απομονώσουν διαφορετικούς τύπους HPV και να τους συνδυάσουν σε ένα συγκεκριμένο σύστημα.
Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τον ανθρώπινο ιό θηλώματος
Όλο και περισσότεροι άνθρωποι αναρωτιούνται: λοίμωξη από τον HPV - τι είναι αυτό; Αυτή η συντομογραφία υποδηλώνει μια ομάδα ιών που είναι ευρέως διαδεδομένοι και ετερογενείς στη δομή του DNA τους, ικανός να μολύνει το δέρμα και τους βλεννογόνους. Η μόλυνση με αυτήν την ουσία συνεχίζεται εδώ και πολύ καιρό. Έτσι, τα κονδυλώματα είναι γνωστά από την εποχή των Ελλήνων και των Ρωμαίων, και τα κονδυλώματα της ανογεννητικής περιοχής ακόμη νωρίτερα. Η μέθοδος PCR κατάφερε ακόμη και να απομονώσει DNA HPV τύπου 18 από τη μούμια της Mary of Aragon (XVI αιώνα). Και μόνο στις αρχές του ΧΧΙ αιώνα έγινε δυνατό να επηρεαστεί η εξάπλωση ενός παράγοντα που προκαλεί ασθένειες.
Αρχές ταξινόμησης
Υπάρχουν πολλές απόψεις σχετικά με τον αριθμό των τύπων HPV. Είναι επίσημα αποδεδειγμένο ότι η ομάδα περιλαμβάνει περισσότερα από 170 στελέχη. Αποτελούν 5 γένη, με περίπου 130 παράγοντες που περιγράφονται και μελετήθηκαν λεπτομερώς. Αλλά οι επιστήμονες γνωρίζουν ήδη περίπου 600 τύπους που βρίσκονται στον άνθρωπο.
Ο HPV ως ένα είδος καταγράφηκε για πρώτη φορά το 1971. Μέχρι σήμερα, η γνώση σχετικά με αυτό έχει εμπλουτιστεί σε μεγάλο βαθμό, η οποία χρησίμευσε ως ώθηση για τη δημιουργία μιας ταξινόμησης που αντικατοπτρίζει όχι μόνο το είδος, αλλά και το γένος στο οποίο ανήκει το στέλεχος. Στην πράξη, αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό, καθώς βοηθά στον προσδιορισμό των κλινικών εκδηλώσεων και της μορφής της πορείας της λοίμωξης.
Οι τύποι ιών εντοπίζονται σύμφωνα με τα ακόλουθα κριτήρια:
- μέθοδος μετάδοσης;
- στόχοι (δέρμα ή βλεννογόνοι);
- ασθένειες που αναπτύσσονται ως αποτέλεσμα λοίμωξης.
- βαθμός ογκογονικότητας.
Η ταξινόμηση σύμφωνα με τον βαθμό καρκινογένεσης είναι απαραίτητη προκειμένου να αποφευχθούν οι συνέπειες που σχετίζονται με την ανάπτυξη ογκολογικών διεργασιών.
Τύποι HPV:
- χαμηλού κινδύνου - στελέχη 6, 12, 14, 42-44;
- μεσαίου κινδύνου - τύποι 31, 35, 51;
- υψηλός κίνδυνος - 16, 18, 45, 56, 58, 59.
Αυτή η ταξινόμηση σάς επιτρέπει να αξιολογήσετε οπτικά τον βαθμό κινδύνου και να αναπτύξετε μια κατάλληλη στρατηγική θεραπείας.
Τα πιο επικίνδυνα στελέχη
Έχει αποδειχθεί ότι ο HPV είναι ικανός να προκαλέσει υπερανάπτυξη του δέρματος και να οδηγήσει στο σχηματισμό καλοήθων σχηματισμών στο πρόσωπο, το λαιμό, την πλάτη, την κοιλιά, καθένας από τους οποίους μοιάζει με κονδυλώματος, θηλώματος, βερουκοειδούς δυσπλασίας. Αλλά το εξαιρετικά ογκογόνο παθογόνο στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων προκαλεί την ανάπτυξη της ογκολογίας τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες. Ο ιός μεταδίδεται κυρίως μέσω σεξουαλικής επαφής και τα αντισυλληπτικά φραγμού δεν είναι σε θέση να παρέχουν 100% προστασία έναντι της διείσδυσης.
Τα ακόλουθα στελέχη θεωρούνται τα πιο επικίνδυνα:
- Κονδυλομάτωση (εμφάνιση μυτερών αυξήσεων) - 6, 42.
- Μικροί επίπεδες σχηματισμοί που σχηματίζονται στους τοίχους του κόλπου και του τραχήλου της μήτρας - 30, 33, 42, 43, 55, 57, 64, 67.
- Καρκίνωμα του τραχήλου της μήτρας - 31, 35, 39, 54, 66. Οι τύποι HPV 16 και 18 θεωρούνται οι πιο επικίνδυνοι.
Είναι σημαντικό να γνωρίζετε!Ακόμα και μετά τον εντοπισμό του τύπου του ιού, δεν πρέπει να πανικοβληθείτε, καθώς τα πιο κακόβουλα στελέχη μπορεί να βρίσκονται σε κατάσταση "αδρανοποίησης" για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επομένως, μπορεί να χρειαστούν δεκαετίες από τη μόλυνση έως τον σχηματισμό καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.
Διείσδυση του ιού στο σώμα
Ο ιός θηλώματος θεωρείται εξαιρετικά μεταδοτικός, με κάθε τύπο να μπορεί να μεταδοθεί με μια συγκεκριμένη μέθοδο.
Οι κύριες επιλογές για τη διείσδυση του παθογόνου στο σώμα του "θύματος" είναι οι εξής:
- Σεξουαλική επαφή με φορέα του ιού. Η πιο κοινή μέθοδος μόλυνσης. Ο κίνδυνος αντιπροσωπεύεται τόσο από παραδοσιακούς όσο και από άλλους τύπους σεξουαλικής επαφής. Επειδή το παθογόνο είναι πολύ μικρότερο από τη διάμετρο του πόρου του προφυλακτικού, το αντισυλληπτικό δεν μπορεί να παρέχει 100% προστασία.
- Κάθετος τύπος λοίμωξης περιλαμβάνει τη μετάδοση του ιού από τη μητέρα στο παιδί κατά τη διάρκεια του τοκετού. Ένας μη κυτταρικός παράγοντας μπορεί να προκαλέσει λαρυγγική θηλωμάτωση σε ένα νεογέννητο, δηλαδή τον σχηματισμό αναπτύξεων στους βλεννογόνους του λάρυγγα και του στόματος, λιγότερο συχνά στα γεννητικά όργανα.
- Η επαφή και η μετάδοση λοιμώξεων από τα νοικοκυριά θεωρείται επίσης συχνή. Μερικά στελέχη είναι αξιοσημείωτα για τη ζωτικότητά τους, έτσι μπορούν να διατηρήσουν τη δραστηριότητά τους σε ένα υγρό περιβάλλον. Όταν επισκέπτεστε σάουνες, πισίνες, μπάνια, όταν μοιράζεστε είδη προσωπικής υγιεινής, αυξάνεται ο κίνδυνος μόλυνσης, ειδικά εάν υπάρχουν αόρατες μικροτραυματισμοί στο δέρμα.
- Αυτόματος εμβολιασμός ή μόλυνση μπορεί να συμβεί όταν ένα ζωντανό κύτταρο ιού μεταφέρεται κατά λάθος από μια κατεστραμμένη περιοχή σε υγιή μέρη του δέρματος κατά το ξύρισμα, την αποτρίχωση και απλά τη μη συμμόρφωση με τους κανόνες υγιεινής.
Είναι σημαντικό να γνωρίζετε!Ο αιτιολογικός παράγοντας υψηλού καρκινογόνου κινδύνου μεταδίδεται κυρίως μέσω της σεξουαλικής επαφής και τα αντισυλληπτικά φραγμού δεν εγγυώνται πλήρη προστασία έναντι των λοιμώξεων. Αυτό οφείλεται όχι μόνο στο μικρό μέγεθος του ιού, αλλά και στον εντοπισμό του στην επιφάνεια του δέρματος, το οποίο δεν καλύπτεται με προφυλακτικό.
Αιτίες της προόδου της θηλωμάτωσης
Ανεξάρτητα από το βαθμό ογκογονικότητας, ο HPV χαρακτηρίζεται από απάτη, δηλαδή είναι σε θέση να ζει στο ανθρώπινο σώμα χωρίς να εμφανίζεται με οποιονδήποτε τρόπο. Ανάλογα με την κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος, η περίοδος επώασης μπορεί να διαρκέσει από 2-3 εβδομάδες έως αρκετές δεκαετίες. Επομένως, τα άτομα που δεν έχουν εξωτερικά σημεία δεν γνωρίζουν καν την παρουσία μολυσματικού παράγοντα στο σώμα τους.
Η ταχεία αναπαραγωγή επίσης δεν ξεκινά αμέσως, αλλά μόνο υπό ευνοϊκές συνθήκες, δηλαδή την αποδυνάμωση του αμυντικού μηχανισμού, η οποία συμβαίνει στο πλαίσιο των ακόλουθων παραγόντων:
- άγχος, υπερβολική εργασία;
- φτωχό και μονότονο φαγητό;
- ορμονική ανισορροπία;
- κακές συνήθειες - κάπνισμα και κατάχρηση αλκοόλ.
- συχνές αμβλώσεις, επιπλοκές μετά τον τοκετό.
- φλεγμονώδεις και μολυσματικές ασθένειες του ουροποιητικού συστήματος;
- ΣΜΝ, συμπεριλαμβανομένου του AIDS, του HIV, του έρπητα.
- χρόνιες ασθένειες στο οξύ στάδιο.
- περίοδος εγκυμοσύνης.
Η ομάδα κινδύνου αποτελείται κυρίως από το πιο δίκαιο σεξ. Η πιθανότητα μόλυνσης αυξάνεται σε άτομα αναπαραγωγικής ηλικίας 20-45 ετών, που είναι σεξουαλικά ενεργά.
Συμπτώματα σε διαφορετικά στάδια
Η λοίμωξη από τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος μπορεί να είναι έντονη ή λανθάνουσα ή υποκλινική. Οι συμπτωματικές εκδηλώσεις της νόσου είναι ποικίλες, γεγονός που οφείλεται στον τύπο του HPV, τον κίνδυνο. Η λανθάνουσα πορεία της νόσου χαρακτηρίζεται από την απουσία σημείων.
Εξωτερικά σημάδια:
- θηλώματα;
- επίπεδα και χυδαία κονδυλώματα.
- κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων.
Οι φόρμες δεν είναι ορατές κατά την εξωτερική εξέταση:
- δυσκεράτωση;
- κολοκυττάρωση;
- επιθηλιακή δυσπλασία.
Οι υποτροπές στο φόντο του ιού του θηλώματος εμφανίζονται με τη μορφή των ακόλουθων παθολογιών:
- δυσκεράτωση με ήπιες επιθηλιακές αλλαγές.
- η ίδια η δυσπλασία;
- καρκινικός όγκος;
- καρκίνωμα πλακωδών κυττάρων.
Είναι σημαντικό να γνωρίζετε!Σε περίπτωση ιού μη ογκογονικού χαρακτήρα, είναι δυνατός ο σχηματισμός κονδυλωμάτων που εντοπίζονται στις παλάμες, τα πέλματα των ποδιών. Εάν δεν υπάρχει αισθητική δυσφορία, δεν υπάρχει ένδειξη για αφαίρεση.
Κατά τη διάρκεια μιας παρόξυνσης, μια γυναίκα εκδηλώνει πυρετό, ρίγη, κνησμό, πυρετό, κολπική απόλυση.
Περισσότερα σχετικά με τις συνέπειες
Ο τύπος και η σοβαρότητα της λοίμωξης από HPV καθορίζεται από τη δραστηριότητα του παθογόνου και του τύπου του. Όταν ο γονότυπος επηρεάζεται από υψηλό ογκογονικό κίνδυνο, η παρατεταμένη αναπαραγωγή συμβάλλει στην αύξηση του αριθμού των κυτταρικών δομών με μετάλλαξη γονιδιώματος.
Στο πλαίσιο της βακτηριακής κολπίτιδας, ο μετασχηματισμός του τραχήλου της μήτρας, καθώς και ορισμένες άλλες παθολογικές διεργασίες που συμβαίνουν στο σώμα, αυξάνεται ο κίνδυνος προκαρκινικού σταδίου ή η ανάπτυξη κακοήθους όγκου.
Το τελευταίο περιλαμβάνει τις ακόλουθες καταστάσεις.
- Καρκίνος του τραχήλου της μήτρας. Η δεύτερη ασθένεια μετά τον καρκίνο του μαστού στις γυναίκες. Περισσότερο από το 70% όλων των περιπτώσεων προκαλούνται από τη δραστηριότητα των τύπων HPV 16 και 18.
- Καρκίνωμα κολπικού και αιδοίου. Στη δομή των ογκοπαθολογιών της αναγεννητικής περιοχής, κατέχει ηγετική θέση. Κάθε δέκατη περίπτωση προκαλείται από χαμηλό ογκογονικό στέλεχος 6 ή 11 και το ένα τρίτο όλων των ασθενειών προκαλούνται από έναν ιό 16 και 18.
- Καρκίνος του πρωκτού. Ανιχνεύεται κυρίως σε γυναίκες, αλλά καταγράφεται επίσης σε ομοφυλόφιλους άνδρες που ασκούν μια αντισυμβατική μέθοδο σεξουαλικής επαφής, αν και οι γιατροί δεν αποκλείουν μια άλλη οδό μετάδοσης. Η αιτία της ογκοπαθολογίας είναι η δραστηριότητα των τύπων HPV 18 και 16.
Φυσικά, δεν πρόκειται για ετυμηγορία, αλλά σε σχέση με αυτά τα δεδομένα, αυξάνεται η ανάγκη για ενδελεχή γυναικολογική και διαγνωστική καρκίνο. Μια περιεκτική εξέταση επιτρέπει την έγκαιρη ανίχνευση δομικών αλλαγών σε κύτταρα και ιστούς, οι οποίοι, στην περίπτωση του ανθρώπινου ιού θηλώματος, βοηθούν στον προσδιορισμό του τρόπου σωστής αντιμετώπισης του.
Διαγνωστικές διαδικασίες
Όπως ήδη αναφέρθηκε, τα διαγνωστικά μέτρα παίζουν σημαντικό ρόλο στην ήττα του σώματος με λοίμωξη από HPV.
Η σύγχρονη εξέταση πραγματοποιείται με μεγάλη προσοχή και περιλαμβάνει διάφορες διαδικασίες:
- Η αρχική διαβούλευση περιλαμβάνει μια οπτική εξέταση για τον εντοπισμό εξωτερικών σημείων (κονδυλωμάτων, θηλωμάτων). Εάν βρεθούν αυξήσεις στην ουρογεννητική περιοχή, ο γιατρός κατευθύνει τον ασθενή για μια επιπλέον εξέταση του τραχήλου της μήτρας ή της ουρητηροσκόπησης.
- Δοκιμή PAP ή κυτταρολογία Pap Smear. Με βάση τα αποτελέσματα, τα οποία χωρίζονται σε τάξεις, ο γιατρός καθορίζει τους κινδύνους της μολυσματικής διαδικασίας. Έτσι, οι βαθμοί 1 και 2 δείχνουν την φυσιολογική κατάσταση των ιστών, 3 - σχετικά με την έναρξη των παθολογικών αλλαγών, 4 και 5 τάξεις χαρακτηρίζουν την παρουσία ογκογόνων κυττάρων.
- Κολοσκόπηση. Πραγματοποιείται σε περίπτωση δυσπλαστικών αλλαγών στους ιστούς του τραχήλου. Η δοκιμή οξικού οξέος συνταγογραφείται για να αποσαφηνιστεί η δραστηριότητα του ιού θηλώματος. Ένα θετικό αποτέλεσμα εμφανίζεται ως μωσαϊκό μοτίβο στην επιφάνεια του επιθηλίου.
- Ιστολογία. Η μελέτη ενός δείγματος του προσβεβλημένου ιστού πραγματοποιείται εάν είναι απαραίτητο να μελετηθούν τα κύτταρα και οι παθολογικές αλλαγές που συμβαίνουν σε αυτά. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, μπορείτε να εντοπίσετε επιθηλιακές δομές ιδιαίτερα μεγάλου μεγέθους.
- PCR. Το πιο κοινό και εξαιρετικά ενημερωτικό τεστ. Με τη βοήθεια της αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης, είναι δυνατή η εκτέλεση δακτυλογράφησης, ο προσδιορισμός του βαθμού ογκογονικότητας και η μέγιστη συγκέντρωση στο αίμα.
- Δοκιμή Digene. Η σύγχρονη καινοτόμος μέθοδος έρευνας καθιστά δυνατή την αποσαφήνιση των υπαρχόντων αποτελεσμάτων και τον προσδιορισμό της πιθανότητας σχηματισμού ογκολογικής εκπαίδευσης.
Οι ίδιες διαγνωστικές τακτικές χρησιμοποιούνται για τους άνδρες. Μετά από οπτική εξέταση, αποστέλλεται για εξετάσεις. Μόνο σύμφωνα με τα αποτελέσματα της εξέτασης, ο ειδικός μπορεί να αξιολογήσει την πολυπλοκότητα της κλινικής περίπτωσης και να συνταγογραφήσει κατάλληλη θεραπεία.
Προσεγγίσεις θεραπείας
Σήμερα δεν υπάρχουν φάρμακα που θα μπορούσαν να καταστρέψουν εντελώς και μόνιμα μια ιογενή λοίμωξη στο σώμα. Εάν δεν έχει συμβεί αυτοθεραπεία, τότε η πιο υποσχόμενη είναι μια ολοκληρωμένη συνδυασμένη προσέγγιση. Η θεραπεία με HPV περιλαμβάνει τη χειρουργική αφαίρεση θηλωμάτων ή κονδυλωμάτων στο πλαίσιο της συστηματικής θεραπείας με φάρμακα, ομοιοπαθητικές θεραπείες και τη λαϊκή μέθοδο. Υπάρχουν πολλές επιλογές για την καταστροφή της ανάπτυξης.
Ακτινοχειρουργική. Ο σχηματισμός αποκόπτεται με ένα ειδικό μαχαίρι, μετά το οποίο γίνεται πήξη και εφαρμόζεται ένας επίδεσμος.
Λέιζερ. Αίμαβο και ανώδυνο τρόπο. Μια κρούστα παραμένει στο σημείο της αφαίρεσης, κάτω από την οποία πραγματοποιείται η διαδικασία επούλωσης. Το μειονέκτημα είναι η εμφάνιση ουλών.
Ηλεκτροπηξία. Η διαδικασία είναι σε μεγάλο βαθμό παρόμοια με τα δύο προηγούμενα όσον αφορά την αποδοτικότητα, το κόστος και τον αποτελεσματικό αντίκτυπο.
Cryodestruction. Θεραπεία κάθε είδους ανάπτυξης με υγρό άζωτο. Μετά την κατάψυξη, απορρίπτονται από το δέρμα. Η προσιτή τιμή, η απουσία αίματος, οι ουλές καθιστούν αυτή τη μέθοδο την πιο ελκυστική.
Χειρουργική εκτομή. Πραγματοποιείται εξαιρετικά σπάνια, μόνο σύμφωνα με ενδείξεις σε περίπτωση υποψίας για πιθανότητα ανάπτυξης ογκολογίας. Οι αναπτύξεις αποκόπηκαν με ένα νυστέρι.
Η συστηματική θεραπεία του ιού του θηλώματος βοηθά στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, στη μείωση της συγκέντρωσης του DNA του παράγοντα στο αίμα και στην πρόληψη της ανάπτυξης κακοηθών διεργασιών.
Ορίζει χάπια για το σκοπό αυτό:
- ανοσορυθμιστές;
- αντιιικοί παράγοντες;
- κυτταροστατικά.
Η διάρκεια της θεραπείας είναι 10-14 ημέρες. Εάν έχετε μόνιμο σεξουαλικό σύντροφο, πρέπει να τον πείσετε να υποβληθεί σε εξέταση και να ξεκινήσει θεραπεία. Δεν πρέπει επίσης να απαλλαγείτε από τις αυξήσεις μόνοι σας.
Προληπτικά μέτρα
Επειδή ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος εξαπλώνεται εύκολα σε άτομα όλων των ηλικιών, δεν υπάρχει εγγυημένος τρόπος προστασίας από τη διείσδυσή του. Όπως αποδεικνύεται από τις κριτικές των ασθενών, ο εμβολιασμός είναι μια αξιόπιστη επιλογή για την πρόληψη της λοίμωξης.
Η σύγχρονη ιατρική προσφέρει ειδικούς ορούς ως προληπτικό μέτρο. Τα φάρμακα παράγονται με τη μορφή εναιωρήματος, σε σύριγγες μιας χρήσης, το οποίο διευκολύνει τη χορήγηση του εμβολίου και ελαχιστοποιεί τους κινδύνους μόλυνσης. Κορίτσια και αγόρια ηλικίας 9-14 ετών, καθώς και νεαρές γυναίκες έως 26 ετών υπόκεινται σε εμβολιασμό. Οι οροί είναι καλά ανεκτοί από το σώμα.
Ο εμβολιασμός πραγματοποιείται για προφυλακτικούς σκοπούς και δεν μπορεί να λειτουργήσει ως φάρμακο.
Για να ελαχιστοποιήσετε τον κίνδυνο εμφάνισης λοίμωξης, πρέπει να ακολουθήσετε απλές συστάσεις.
- παρακολουθείτε προσεκτικά την προσωπική υγιεινή.
- απαλλαγείτε από κακές συνήθειες.
- ενισχύστε την ασυλία παίζοντας σπορ.
- εξασκήστε μόνο προστατευμένο σεξ, αποφύγετε περιστασιακές σχέσεις.
- προσεγγίστε προσεκτικά την επιλογή ενός σεξουαλικού συντρόφου.
- για προβολή από γυναικολόγο, αφροδισιολόγο.
Η σοβαρή λήψη της υγείας σας θα σας βοηθήσει να αποφύγετε τη μόλυνση και εάν εισέλθει ιός, θα μειώσετε την πιθανότητα εξάπλωσής του.
Συμπέρασμα
Ο HPV είναι η πιο κοινή λοίμωξη που κανείς δεν μπορεί να προστατεύσει. Για να αποφευχθεί η ενεργοποίηση του ιού, πρέπει να ακολουθηθούν προληπτικά μέτρα και να μειωθεί ο κίνδυνος ανάπτυξης ογκολογίας, να υποβληθούν σε προγραμματισμένες εξετάσεις εγκαίρως και να συμβουλευτείτε ειδικούς.