Εάν ένα σκληρό και τραχύ papule με τραχιά κορυφή εμφανίζεται στα πέλματα των ποδιών, τότε πρόκειται είτε για πελματιαίο κονδυλώματος είτε για κάλο. Οι διαφορές είναι σημαντικές, κυρίως στην προέλευση και τις μεθόδους θεραπείας. Ο κονδυλώνας μεγαλώνει σαν ένα αιχμηρό αγκάθι στο εσωτερικό στρώμα του δέρματος του ποδιού, το οποίο προκαλεί έντονο πόνο. Οι γιατροί συστήνουν να αφαιρέσετε αυτό το πρήξιμο του δέρματος εάν υποστεί βλάβη από τα παπούτσια και φλεγμονή.
Η εμφάνιση της ανάπτυξης στο πέλμα του ποδιού
Το κύριο μέρος του κοινού κονδυλώματος στο πόδι μεγαλώνει προς τα μέσα, στο χόριο. Ο λόγος είναι ότι από έξω ο όγκος συμπιέζεται από σκληρές επιφάνειες: παπούτσια, διάφορα επιχρίσματα στα οποία περπατάμε. Νέα κύτταρα ανάπτυξης εμφανίζονται από τον μαλακό ιστό του δέρματος. Στη φωτογραφία του πελματιαίου κονδυλώματος, μια πυκνή πλάκα ή κύλινδρο είναι ορατή από έξω. Η επιφάνεια του σχηματισμού στερείται δερματικών γραμμών, αποτελείται από κλίμακες της κερασφόρου ουσίας. Το παρακείμενο δέρμα αλλάζει: γίνεται πυκνότερο, καλυμμένο με ένα στρώμα κερατίνης.
Πώς μοιάζει ένας πελματιαίος κονδυλώνας:
- ένα οζίδιο ή πλάκα που υψώνεται πάνω από την επιδερμίδα κατά 1-5 mm,
- το σχήμα είναι στρογγυλό, οβάλ ή πολυγωνικό.
- η επιφάνεια είναι σκληρή και τραχιά στο άγγιγμα.
- χρώμα ροζ, κίτρινο-λευκό ή γκριζωπό,
- διάμετρος σχηματισμού από 1 έως 20 mm,
- λείπει το θηλώδες μοτίβο,
- άκρες καλά καθορισμένες.
Ένας κονδυλώματος στο πόδι χαρακτηρίζεται από οξύ πόνο που παρεμποδίζει το περπάτημα, έως την προσωρινή αναπηρία.
Μια συσσώρευση εμφανίζεται σε περιοχές που εκτίθενται σε έντονη πίεση και εφίδρωση. Τυπικός εντοπισμός του κονδυλώματος στη σόλα: τακούνια, τακάκια των ποδιών και των ποδιών. Επώδυνοι και δύσκολο να αφαιρεθούν σχηματισμοί εμφανίζονται στην άκρη του νυχιού και κάτω από την πλάκα των νυχιών. Μέσα σε όλους τους τύπους κονδυλωμάτων υπάρχουν αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούν ζωντανούς ιστούς, κύτταρα που πολλαπλασιάζονται έντονα. Μικρές μαύρες κουκίδες είναι ορατές στην επιφάνεια - θρόμβοι αίματος στα τριχοειδή αγγεία. μπορεί να αιμορραγούν όταν κόβεται η κεράτινη στιβάδα.
Τα πελματιαία κονδυλώματα είναι πιο συνηθισμένα σε παιδιά σχολικής ηλικίας. Σε περίπου 30% των ασθενών, τέτοιοι σχηματισμοί εξαφανίζονται μόνοι τους μέσα στον πρώτο χρόνο. Ωστόσο, συνιστάται να ξεκινήσετε τη θεραπεία όταν εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα, ειδικά εάν ο πελματιαίος κονδυλώνας πονάει ή υπάρχει υψηλός κίνδυνος μόλυνσης των γύρω ανθρώπων. Η μόλυνση είναι επίσης επικίνδυνη, όταν μια ομάδα σχηματισμών εμφανίζεται σε μια περιοχή, μεμονωμένα θηλώματα συγχωνεύονται σε μια μωσαϊκή πλάκα.
Wart - μια εκδήλωση του ιού θηλώματος
Το δέρμα στα πόδια είναι συχνά κατεστραμμένο, συμπιεσμένο και ιδρωμένο όταν φοράτε σφιχτά και άβολα παπούτσια. Εάν εμφανιστούν κυψέλες λεπτού τοιχώματος με διαυγές υγρό στο εσωτερικό, τότε πρόκειται για καλαμπόκι. Μερικές φορές σχηματίζεται ένα στρώμα κερατίνης στην επιφάνεια, αλλά παρόλα αυτά, παραμένουν οι τυπικές γραμμές του δέρματος.
Η εμφάνιση κονδυλώματος στα πέλματα των ποδιών αρχικά δεν γίνεται αντιληπτή ή γίνεται αντιληπτή ως σχηματισμός κάλους. Είναι απαραίτητο να κοιτάξετε προσεκτικά την επιφάνεια του σχηματισμού και να δώσετε προσοχή στα χαρακτηριστικά σημάδια. Αυτό είναι σοβαρή κερατινοποίηση, απουσία γραμμών του δέρματος, πόνος όταν συμπιέζεται το περιβάλλον δέρμα. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της ενεργού αναπαραγωγής του ιού θηλώματος σε ζωντανά κύτταρα του επιθηλίου.
Αιτίες πελματιαίων κονδυλωμάτων:
- λοίμωξη από ιό θηλώματος (HPV),
- αποδυνάμωση της τοπικής και γενικής ανοσοποιητικής άμυνας,
- ενεργοποίηση του ιού, διείσδυση σε επιθηλιακά κύτταρα,
- αυξημένος πολλαπλασιασμός και ταχεία κερατινοποίηση μολυσμένων κυττάρων.
Ο HPV μεταδίδεται μέσω οικιακής και σεξουαλικής επαφής. Οι μολυσματικοί παράγοντες διεισδύουν ακόμη και μέσω μικρής βλάβης στο δέρμα και στους βλεννογόνους: ρωγμές, κοψίματα, κλάμα.
Οι ιοί θηλώματος των τύπων 1ου, 2ου, 4ου, 27ου και 57ου μολύνουν κυρίως κύτταρα που βρίσκονται στο δέρμα του ποδιού. Ο πελματικός τύπος των ιών ιικής προέλευσης ανήκει σε απλούς σχηματισμούς (συνηθισμένος, χυδαίος). Σύμφωνα με τη διεθνή ταξινόμηση των ασθενειών, είναι μολυσματικές και παρασιτικές ασθένειες. Κατηγορία ICD-10: "Ιογενείς λοιμώξεις που χαρακτηρίζονται από βλάβες του δέρματος και των βλεννογόνων. "
Τα απλά κονδυλώματα είναι καλοήθεις επιθηλιακοί όγκοι. Αρχικά δεν αποτελούν κίνδυνο για την υγεία. Μερικές φορές τέτοιες αυξήσεις υφίστανται κακοήθη μεταμόρφωση σε καρκινικό όγκο. Η διαδικασία ενεργοποιείται συχνότερα από τύπους HPV για τους οποίους υπάρχει υψηλός κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου.
Θεραπεία κονδυλωμάτων ποδιών
Μετά τη μόλυνση, ξεκινά η περίοδος επώασης: ο ιός του θηλώματος εισβάλλει στα κύτταρα, «αναδιαμορφώνοντας» την αναπαραγωγή και την ανάπτυξή τους. Πολύ πιο συχνά, η λοίμωξη καθίσταται λανθάνουσα και σε τόσο ανενεργή κατάσταση μπορεί να υπάρχει καθ 'όλη τη διάρκεια ζωής του οργανισμού. Η ανοσία σε αυτήν την περίπτωση καταστέλλει τον ιό θηλώματος, το θέτει σε κατάσταση ύπνου χωρίς ειδική θεραπεία.
Τα πελματιαία κονδυλώματα μπορεί να εμφανιστούν 3-10 χρόνια αργότερα ή να εμφανιστούν αρκετές εβδομάδες μετά τη μόλυνση και στη συνέχεια να εξαφανιστούν το πρώτο έτος ή εντός δύο ετών.
Δεν είναι όλοι έτοιμοι να περιμένουν, βασισμένοι σε αυθόρμητη επούλωση και καθαρισμό του δέρματος από τις αυξήσεις. Πολλοί πηγαίνουν στο γιατρό με το πρώτο σημάδι της λοίμωξης από τον HPV. Οι δερματολόγοι προτείνουν τη χρήση σύγχρονων μεθόδων απομάκρυνσης των κονδυλωμάτων, προτείνουν μέσα για την αντιική θεραπεία, ενισχύοντας το ανοσοποιητικό σύστημα του δέρματος και ολόκληρου του σώματος.
Εάν για επαρκή επιλογή θεραπείας είναι απαραίτητο να προσδιοριστεί ο τύπος του HPV, τότε ο γιατρός συνταγογραφεί αρκετές επιπλέον μελέτες. Πραγματοποιείται βιοψία για τη συλλογή ιστολογικού υλικού, πραγματοποιείται ανάλυση για τον προσδιορισμό αντισωμάτων κατά του ιού του θηλώματος.
Επιλογές θεραπείας:
- Η χρήση ειδικών φαρμάκων για πελματιαία κονδυλώματα. Πραγματοποιείται διάλυση και απολέπιση των νεκρών κυττάρων.
- Εκτομή με λέιζερ απλών νεοπλασμάτων με το σχηματισμό μιας κηλίδας, κάτω από την οποία λαμβάνει χώρα η επούλωση. Η κρούστα εξαφανίζεται 7-10 ημέρες μετά τη διαδικασία.
- Cryodestruction με υγρό άζωτο. Τα μεγάλα κονδυλώματα αφαιρούνται με διάφορες διαδικασίες. Όταν εκτίθεται σε χαμηλές θερμοκρασίες, εμφανίζεται μια φυσαλίδα, όπως μετά από ένα έγκαυμα.
- Ηλεκτροπηξία χρησιμοποιώντας ηλεκτρόδιο μέσω του οποίου εφαρμόζεται ρεύμα υψηλής συχνότητας για την καταστροφή παθολογικών ιστών. Επώδυνη διαδικασία συνοδευόμενη από έντονη μυρωδιά του καψίματος του δέρματος.
- Χειρουργική αφαίρεση.
- Ένεση ναρκωτικών.
Στην αρχή της θεραπείας, συνιστάται η χρήση ειδικού σοβά στο σπίτι. Αυτό το προσιτό φάρμακο χρησιμοποιείται μετά το μαλακό του κονδυλώματος στο πόδι με ζεστό νερό, τον καθαρισμό από τα κερατινοποιημένα στρώματα χρησιμοποιώντας ψαλίδι νυχιών και ελαφρόπετρα. Στη συνέχεια εφαρμόζεται ένα έμπλαστρο. Η διάρκεια της θεραπείας διαρκεί κατά μέσο όρο 1-3 μήνες.
Πρόληψη
Οι ιοί θηλώματος μπορούν να παραμείνουν στο περιβάλλον για μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι απαραίτητο να διατηρείτε τα πόδια καθαρά, να μην πηγαίνετε χωρίς παπούτσια, ειδικά σε δημόσια αποδυτήρια, μπάνια, στην πισίνα. Είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε ειδικές παντόφλες για να προστατεύσετε τα πέλματα των ποδιών από την επαφή με επιφάνειες μολυσμένες με σωματίδια του δέρματος άλλων ανθρώπων. Επίσης, μην φοράτε κάλτσες και παπούτσια άλλων ανθρώπων.
Μην γρατσουνίζετε τον κονδυλώματος, διαφορετικά θα εμφανιστούν παρόμοιες αναπτύξεις σε άλλα μέρη του ποδιού.
Οι ιοί θηλώματος είναι εξαιρετικά μεταδοτικοί. Απολυμάνετε αξεσουάρ για καθημερινή εφαρμογή υγιεινής και φαρμακευτικής αγωγής. Οι κάλτσες και μια πετσέτα ποδιών πρέπει να πλυθούν καλά με ζεστό νερό, ψαλίδι, ένα νυχιών, ελαφρόπετρα πρέπει να απολυμανθούν. Φροντίστε να πλύνετε τα χέρια σας με σαπούνι και νερό αφού αγγίξετε την εκπαίδευση, διάφορες ιατρικές διαδικασίες