Θηλώματα στο λαιμό

Τα θηλώματα του λαιμού είναι μία από τις εκδηλώσεις μιας μολυσματικής νόσου που προκαλείται από τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος. Αναφέρεται σε καλοήθεις σχηματισμούς δέρματος.

Αιτίες θηλωμάτων στο λαιμό

Υπάρχει ένας αιτιολογικός λόγος για τον οποίο τα θηλώματα αρχίζουν να αναπτύσσονται στον λαιμό ή σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή του ανθρώπινου σώματος - λοίμωξη από τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος (HPV), ο οποίος είναι μέλος της οικογένειας Papovaviridae. Υπάρχουν περισσότεροι από 100 ορότυποι αυτού του παθογόνου παράγοντα, καθένας από τους οποίους είναι υπεύθυνος για την εμφάνιση μιας διαφορετικής κλινικής εικόνας της νόσου (θηλώματα, κονδύλωμα, κονδυλώματα - αυτές οι έννοιες είναι συνώνυμες, διαφορετικά ονόματα σχετίζονται με τις ιδιαιτερότητες του εντοπισμού σε μια συγκεκριμένη περιοχή).

Οι κύριες οδοί μετάδοσης είναι η επαφή με το νοικοκυριό και τα γεννητικά όργανα (κονδυλώματα της περιπιακής περιοχής). Ο ιός μπορεί να διεισδύσει στο δέρμα μόνο με την παρουσία μικροτραυματικών βλαβών ή ανοιχτών τραυμάτων, σε άλλες περιπτώσεις δεν μπορεί να περάσει το προστατευτικό φράγμα του δέρματος.

Πληροφορίες παθογόνου

1. Έχει υψηλό βαθμό εξάπλωσης ανεξάρτητα από το φύλο (ωστόσο, εκδηλώνεται συχνότερα στις γυναίκες από ό, τι στους άνδρες), την ηλικία ή την περιοχή (σύμφωνα με ορισμένες πηγές, τα 2/3 του πλανήτη είναι μολυσμένα με αυτόν τον ιό).
2. Περιέχει δίκλωνο, στριμμένο δακτύλιο DNA που μπορεί να ενσωματωθεί στο ανθρώπινο γονιδίωμα.
3. Η μόλυνση με ορισμένα στελέχη σχετίζεται με υψηλό καρκινογόνο κίνδυνο, ειδικά στην περίπτωση μόνιμου τραυματισμού. Τα θηλώματα του λαιμού προκαλούνται από μη ογκογόνα στελέχη του ιού.
4. Ένας ιός περνά από δύο κύρια στάδια της διαδικασίας διαίρεσης. Στο πρώτο στάδιο, είναι σε επισωματική (ελεύθερη) μορφή, και την ίδια περίοδο, εμφανίζεται η κύρια διαίρεση του ιικού σωματιδίου. Αυτή η φάση είναι αναστρέψιμη (μετά τη θεραπεία, εμφανίζεται μακροχρόνια ύφεση). Στο δεύτερο - ολοκληρωτικό - στάδιο, ο ιός εμφυτεύεται στο γονιδίωμα του κυττάρου (το πρώτο βήμα προς τον εκφυλισμό των κυττάρων και το σχηματισμό ενός κακοήθους νεοπλάσματος). Το πρώτο στάδιο είναι παροδικό και περνά σχετικά γρήγορα, ενώ το δεύτερο είναι λανθάνουσα και εξηγεί την ύπαρξη φορέων.
5. Το βασικό στρώμα της επιδερμίδας, όπου αναπαράγεται ο ιός, επηρεάζεται. Στα υπόλοιπα στρώματα, το παθογόνο μπορεί να παραμείνει, αλλά όχι να διαχωριστεί. Υπό την προϋπόθεση ότι ο ιός βρίσκεται στο μικρόβιο στρώμα, καθώς μεγαλώνει, διαταράσσεται η φυσιολογική διαφοροποίηση των κυττάρων σε όλα τα στρώματα αυτής της περιοχής, ειδικά στο επίπεδο του φραγκοστρώματος.
6. Έχει την τάση για μακροχρόνια ασυμπτωματική μεταφορά στο σώμα (από αρκετούς μήνες έως ένα χρόνο). Είναι σπάνια δυνατό να εντοπιστεί μια συγκεκριμένη στιγμή μόλυνσης - αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η θεραπεία ξεκινά κατά τη διάρκεια μιας περιόδου έντονων κλινικών εκδηλώσεων και όχι στα πρώτα ασαφή σημεία.
7. Για την πρόληψη της λοίμωξης, χρησιμοποιούνται δισθενή και τετραδύναμα εμβόλια, τα οποία είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά έναντι των πιο ογκογόνων στελεχών 16 και 18.

Παράγοντες προδιάθεσης

1. Έλλειψη υγιεινής. Δεδομένου ότι ο ιός είναι σε θέση να διατηρήσει ζωτική δραστηριότητα στο εξωτερικό περιβάλλον για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι απαραίτητο να τηρούνται προσεκτικά οι κανόνες προσωπικής υγιεινής όταν επισκέπτεστε δημόσιους χώρους (πισίνα, λουτρό, γυμναστήριο).
2. Τραυματικοί τραυματισμοί του δέρματος. Μικρές ρωγμές ή γρατσουνιές στο δέρμα (για παράδειγμα, που προκαλούνται από τρίψιμο του λαιμού με το κολάρο ενός πουκάμισου) αρκούν για να διεισδύσει ο ιός.
3. Μειωμένη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Με ανοσοανεπάρκειες οποιασδήποτε γένεσης, δημιουργούνται ευνοϊκές καταστάσεις για την ανάπτυξη οποιωνδήποτε λοιμώξεων. Για παράδειγμα, τα συχνά κρυολογήματα και οι μολυσματικές ασθένειες οδηγούν σε αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος και στην εμφάνιση θηλωμάτων στο δέρμα.
4. Αυτο μόλυνση κατά το ξύσιμο του δέρματος.
5. Διαταραχή του συστηματικού τρόπου ζωής (άγχος, έλλειψη σωματικής δραστηριότητας, ακατάλληλη διατροφή). Αυτοί οι παράγοντες επηρεάζουν την εργασία όλων των μεταβολικών διεργασιών στο σώμα και οδηγούν σε μείωση της λειτουργίας φραγμού του δέρματος.
6. Περιβαλλοντικοί παράγοντες που επηρεάζουν τη μείωση της άμυνας του σώματος (υποθερμία, υπερβολική έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία).

Εξωτερικές εκδηλώσεις της νόσου

Τα αυχενικά θηλώματα στη φωτογραφία μοιάζουν με αυτό:

1. Η ανάπτυξη βρίσκεται πιο συχνά σε μια ευρεία βάση και προεξέχει σημαντικά πάνω από την επιφάνεια του δέρματος. Λιγότερο συχνά, η βάση του θηλώματος αντιπροσωπεύεται από ένα λεπτό πόδι (στην περίπτωση αυτή, ο σχηματισμός παίρνει μια θέση ανάρτησης)Στη δεύτερη επιλογή, ο κίνδυνος τραυματισμού είναι πολύ υψηλότερος.
2. Τα όρια της εκπαίδευσης είναι ομοιόμορφα και ξεκάθαρα.
3. Το χρώμα δεν διαφέρει από το περιβάλλον δέρμα. Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να είναι κάπως πιο ανοιχτόχρωμο ή πιο σκοτεινό από τους γειτονικούς ιστούς.
4. Η επιφάνεια είναι συχνά ομοιόμορφη, λεία. Μερικές φορές είναι δυνατή η ανάπτυξη στην κορυφή του θηλώματος, το οποίο καθιστά την επιφάνειά του ραβδωτή.
5. Η διάμετρος ποικίλλει ευρέως - από 1-3 mm έως αρκετά εκατοστά (τα θηλώματα μικρής διαμέτρου είναι πιο κοινά).
6. Τοποθεσία σε οποιαδήποτε περιοχή του λαιμού (πίσω, πλάι μπροστά). Μερικές φορές εμπλέκεται το πρόσωπο.

Κατά κανόνα, υπάρχουν πολλές βλάβες που βρίσκονται κατά μήκος των πτυχών του δέρματος.

Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, τα θηλώματα στο λαιμό μπορεί να γίνουν κακοήθη, δηλαδή να εκφυλιστούν σε όγκο του δέρματος. Αυτό μπορεί να συμβεί ως αποτέλεσμα μόλυνσης από ένα ογκογόνο στέλεχος HPV.

Τα σημάδια που ενδέχεται να υποδηλώνουν κακοήθη μετασχηματισμό είναι τα ακόλουθα:

• αλλαγή χρώματος και ετερογένεια (πολυμορφισμός);
• αλλαγή περιγράμματος (θόλωση, απώλεια ορισμού);
• την εμφάνιση ασυμμετρίας (όταν σχεδιάζετε μια γραμμή μέσω του υπό όρους μέσου του σχηματισμού, δεν μπορούν να επιτευχθούν δύο ίσα μισά).
• εντατική ανάπτυξη;
• αιμορραγία ή έλκος (μη ειδικό σύμπτωμα, καθώς είναι επίσης χαρακτηριστικό ενός απλού τραυματισμού στο νεόπλασμα).
• κνησμός, κάψιμο, απολέπιση
• δημιουργούνται εγκατάλειψη (σχηματισμοί μικρών θυγατρικών γύρω από τον κεντρικό).

Η εμφάνιση τέτοιων σημείων δεν σημαίνει απαραίτητα τον εκφυλισμό του θηλώματος, αλλά σημαίνει ότι πρέπει να επισκεφτείτε έναν γιατρό και να υποβληθείτε σε διαφορική διάγνωση, ανακαλύπτοντας εάν μιλάμε για έναν κοινό φλεγμονώδη μόλο ή καρκίνο του δέρματος.

Πώς να απαλλαγείτε από θηλώματα στο λαιμό

Η θεραπεία των θηλωμάτων στο λαιμό πραγματοποιείται μόνο με πολύπλοκο τρόπο με ταυτόχρονη επίδραση στην παθολογική εστίαση στο δέρμα και στο ίδιο το παθογόνο στο αίμα.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να πολεμήσετε:

Μέθοδος	Περιγραφή
Φάρμακα	Η χρήση κυτταροστατικών, ανοσορυθμιστών έχει σχεδιαστεί για να καταστέλλει την αντιγραφή του ιικού παράγοντα στην πληγείσα περιοχή και να μειώνει τη συγκέντρωσή του στο αίμα. Ορισμένα φάρμακα (κερατολυτικά) εφαρμόζονται τοπικά απευθείας για να καταστρέψουν την ανάπτυξη του δέρματος (καυτηρίαση και πρόκληση νέκρωσης ιστών).
Φυσικές μέθοδοι	Cryodestruction, laser treatment, electrocoagulation. Στόχος τους είναι να απαλλαγούν από τα θηλώματα τόσο στον λαιμό όσο και σε άλλα μέρη του σώματος. Αυτές οι μέθοδοι σας επιτρέπουν να αποκαταστήσετε την αισθητική εμφάνιση ανοιχτών περιοχών και να αφαιρέσετε την ιική δεξαμενή - τα ίδια τα νεοπλάσματα του δέρματος, αλλά δεν απομακρύνουν εντελώς τον ιό από το σώμα.
Συνδυαστική θεραπεία	Συνδυάζει τις δύο προηγούμενες επιλογές και επομένως είναι η πιο αποτελεσματική.

Η θεραπεία των θηλωμάτων με λαϊκές θεραπείες (για παράδειγμα χυμός σελαντίνης) είναι αναποτελεσματική και συχνά επικίνδυνη, σε κάθε περίπτωση, προϋπόθεση είναι να συμβουλευτείτε έναν γιατρό.

Φυσικές μέθοδοι καταστροφής

Είναι δυνατή η αποτελεσματική μείωση των σχηματισμών χρησιμοποιώντας τις ακόλουθες φυσικές μεθόδους:

Μέθοδος	Περιγραφή
Τοπική δράση με διαλύματα συμπυκνωμένων οξέων	Χρησιμοποιείται διάλυμα 1, 5% χλωροπροπιονικού ψευδαργύρου σε 50% 2-χλωροπροπιονικό οξύ, συνδυασμός νιτρικού, οξικού, οξαλικού, γαλακτικού οξέος και τριένυδρου νιτρικού χαλκού κ. λπ. . . . Ο παράγοντας εφαρμόζεται κατά ένα σημείο με σπάτουλα έως ότου το χρώμα του σχηματισμού αλλάξει σε ελαφρύτερο (μόλις συμβεί αυτό, η περαιτέρω εφαρμογή θα πρέπει να σταματήσει αμέσως). Για την πλήρη θεραπεία του θηλώματος, κατά μέσο όρο, πρέπει να κάνετε 1-2 θεραπείες.
Ηλεκτροπηξία	Χρησιμοποιώντας ένα ειδικό ηλεκτρικό μαχαίρι, πραγματοποιείται αποκοπή σημείου των σχηματισμών χωρίς να επηρεάζεται ο υποκείμενος ιστός (υπάρχει ελάχιστη επίδραση στα υγιή κύτταρα του δέρματος). Η μέθοδος είναι πιο βολική όταν ο σχηματισμός έχει μακρύ στέλεχος και μικρό μέγεθος.
Cryodestruction	Η εστίαση εκτίθεται σε υγρό άζωτο, η εξαιρετικά χαμηλή θερμοκρασία οδηγεί σε νέκρωση ιστών. Είναι καλό να καθαρίζετε αυτόν τον τρόπο εκπαίδευσης με ευρεία βάση. Ο χρόνος δράσης του αζώτου επιλέγεται από έναν ειδικό (1-5 λεπτά). Μετά το moxibustion, σχηματίζεται ένα έγκαυμα, το οποίο θεραπεύεται εντός 10 ημερών
Αφαίρεση λέιζερ	Η πιο σύγχρονη και πιο ευαίσθητη προσέγγιση για την απομάκρυνση της ανάπτυξης σε εμφανή σημεία όπως ο λαιμός. Έχει τις πιο θετικές κριτικές. Με τη βοήθεια ενός οδηγού φωτός από 5 δευτερόλεπτα έως 3 λεπτά σε συνεχή λειτουργία, ενεργούν στην εστίαση. Η περίοδος επούλωσης είναι πολύ μικρότερη από ό, τι με άλλες μεθόδους (5-7 ημέρες). Η τεχνική σχετίζεται με ελάχιστο τραύμα στους γύρω ιστούς λόγω της υψηλής ακρίβειας της δράσης.
Κλασική χειρουργική αφαίρεση (εκτομή με νυστέρι)	Χρησιμοποιείται εξαιρετικά σπάνια, μόνο με μεγάλες βλάβες ή με υποψία κακοήθειας. Ο λόγος είναι ότι οι βλάβες είναι συχνά πολλαπλές, διασκορπισμένες στο λαιμό και πολύ μικρές για εκτομή, επιπλέον, μετά από χειρουργική εκτομή, ενδέχεται να παραμείνουν ουλές, οι οποίες από μόνες τους δημιουργούν ένα καλλυντικό ελάττωμα.