Οι βλάβες των θηλών προκαλούν μεγάλη ταλαιπωρία όχι μόνο λόγω εξωτερικών αλλαγών στο δέρμα. Πολλά θηλώματα εντοπίζονται σε αυξημένο κίνδυνο τραυματισμού, όπως τριβή και λοίμωξη. Όλοι αυτοί οι παράγοντες μπορούν να προκαλέσουν την εξάπλωση των εξανθημάτων και την κακοήθεια των νεοπλασματικών κυττάρων. Πριν ξεκινήσετε τη θεραπεία, εκτελούνται υποχρεωτικά διαγνωστικά για τον εντοπισμό των αιτίων και της φύσης της δομής της συσσώρευσης. Τι προκαλεί θηλώματα στο σώμα, τι σηματοδοτεί το σώμα; Ας το καταλάβουμε σε αυτό το άρθρο.
Τα θηλώματα στο σώμα - τι σημαίνουν, τι λέει το σώμα;
Τα θηλώματα στο σώμα σημαίνουν μόνο ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός - ένα άτομο έχει γίνει φορέας λοίμωξης από ιού θηλώματος με προοδευτική πορεία. Η κύρια οδός μετάδοσης του ιού στο σώμα είναι σεξουαλική, αλλά η μόλυνση είναι δυνατή μέσω φιλιών, χειραψιών ή μέσω επαφής με οικιακό τρόπο.
Οι γνωστοί τύποι θηλωμάτων στο σώμα διαφέρουν μεταξύ τους σε δομικά χαρακτηριστικά, χρώμα, μέγεθος και πυκνότητα. Φυσικά, δεν παρουσιάζουν όλοι οι φορείς ιογενούς λοίμωξης πολλαπλά ή μεμονωμένα εξανθήματα στο σώμα. Η ενεργοποίηση της παθογόνου ιικής δραστηριότητας συμβαίνει συνήθως λόγω μόνιμης μείωσης της ανοσίας.
Ορισμένοι ασθενείς συγκρίνουν ακόμη και τα θηλώματα με τα γραμμομόρια, ωστόσο, τα θηλώματα έχουν ορισμένες θεμελιώδεις διαφορές:
- παρουσία αγγειακού συστατικού;
- προτιμησιακή τοποθεσία σε μέρη τριβής, εφίδρωση
- χαλαρή και απαλή δομή.
Το θηλώδες μοιάζει με ανάπτυξη θηλών σε ένα πεντάλ. Ο κύριος κίνδυνος των θηλωμάτων είναι ο καρκινικός μετασχηματισμός των κυττάρων του δέρματος.
Η ομάδα κινδύνου περιλαμβάνει ασθενείς με επιδεινωμένο κλινικό και ιστορικό ζωής, καθώς και εκείνους που είχαν κρούσματα καρκίνου μεταξύ στενών συγγενών.
Τα θηλώματα σπάνια προκαλούν ανησυχία σε ένα άτομο, χωρίς να προκαλούν πόνο και τοπικές συμπτωματικές εκδηλώσεις. Οι γιατροί αποκαλούν ακόμη και τέτοια νεοπλάσματα "ωρολογιακή βόμβα" που μπορεί να κακοήθει αυθόρμητα, υπό την επίδραση διαφόρων αρνητικών παραγόντων.
Ο ιός μπορεί να μην εμφανίζεται για χρόνια, αλλά ένα άτομο είναι φορέας της λοίμωξης ακόμη και με ισχυρή ανοσία. Τις περισσότερες φορές, οι άνδρες γίνονται οι ένοχοι μιας μόλυνσης μιας γυναίκας κατά τη διάρκεια του σεξ χωρίς προστασία.
Οι κύριοι λόγοι για την εμφάνιση
Η κύρια αιτία εξανθήματος στο σώμα είναι η ήττα του σώματος με μόλυνση από ιό ανθρώπινου θηλώματος.
Οι παράγοντες προδιάθεσης για ιική δραστηριότητα είναι:
- χρόνιες ασθένειες εσωτερικών οργάνων και συστημάτων.
- δερματικό τραύμα οποιασδήποτε γένεσης.
- μόλυνση του δέρματος;
- αλλεργικές ασθένειες;
- αυτοάνοσες συνθήκες έμφυτης φύσης ·
- λοιμώξεις των γεννητικών οργάνων και φλεγμονώδεις ασθένειες του ουροποιητικού συστήματος.
Οποιαδήποτε παθολογική διαδικασία και δυσλειτουργίες των εσωτερικών οργάνων μπορεί να καταστέλλει τη δραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος, να καταστέλλει τη γενική υγεία και να αποδυναμώνει το σώμα. Με μια επίμονη μείωση των ανοσοποιητικών δυνάμεων, ο ιός αρχίζει την παθογόνο δραστηριότητα, αντικαθιστώντας σταδιακά το DNA των υγιών κυττάρων με τα ιικά. Έτσι, η αναγεννητική διαδικασία σε κυτταρικό επίπεδο διακόπτεται, ξεκινά η χαοτική θεραπεία των κυττάρων και ο σχηματισμός νεοπλασμάτων.
Ο ιός επηρεάζει ενεργά τα βαθιά στρώματα της επιδερμίδας, επομένως, το πρώτο σύμπτωμα μιας αναπτυσσόμενης λοίμωξης είναι η εμφάνιση των θηλωμάτων.
Ιδιαιτερότητες εμφάνισης στους άνδρες
Συχνός εντοπισμός θηλωμάτων στους άνδρες - γεννητικά όργανα και πέος, πρόσωπο, μασχάλες.
Η υποθερμία και η μεγαλύτερη ευαισθησία σε αρνητικούς εξωτερικούς παράγοντες θεωρούνται συχνά παράγοντες για τη μείωση της ανοσίας στους άνδρες:
- κακές συνήθειες (καπνός, αλκοόλ);
- ιδιαιτερότητες της εργασίας (βαριά παραγωγή, καυτά εργαστήρια, ραδιενέργεια):
- αυξημένος παράγοντας άγχους.
- ενεργός σεξουαλική ζωή (ειδικά σε νεαρή ηλικία).
Ο HPV στους άνδρες συνδυάζεται συχνά με άλλες σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις. Η μόλυνση εμφανίζεται συχνά σε άνδρες που παραμελούν τη χρήση μεθόδων αντισύλληψης. Αν και, ο ιός HPV μπορεί να εισέλθει στο σώμα ακόμη και όταν χρησιμοποιεί προφυλακτικό.
Η κύρια πρόληψη του HPV είναι ο εμβολιασμός. Συνιστάται η ένεση του εμβολίου τρεις φορές κατά την εφηβεία, πολύ πριν από την έναρξη της ενεργού σεξουαλικής δραστηριότητας. Οι γιατροί συνιστούν την έναρξη εμβολιασμού παιδιών ηλικίας 10-12 ετών.
Αιτίες πολλαπλών θηλωμάτων
Πολλαπλά θηλώματα στο σώμα περιορισμένης ή εκτεταμένης εντόπισης δείχνουν εξάντληση του σώματος. Συνήθως, πολλαπλά εξανθήματα σχετίζονται με γενική αδιαθεσία, υπνηλία και ανεξήγητη αδυναμία του ασθενούς.
Η ιική δραστηριότητα στα στρώματα της επιδερμίδας είναι συνήθως μεγάλης κλίμακας, επομένως η εμφάνιση νέων θηλωτικών εστιών εμφανίζεται γρήγορα.
Συχνά, ο ίδιος ο ιός μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη διαφόρων ασθενειών που περιπλέκουν μόνο την πορεία της μολυσματικής διαδικασίας.
Οι ακόλουθες ασθένειες και καταστάσεις μπορούν να αποτελέσουν έναυσμα για τη γενικευμένη εξάπλωση των θηλωτικών εστιών σε όλο το σώμα:
- οξείες μολυσματικές διεργασίες οποιασδήποτε φύσης και τοποθεσίας.
- ηλιακά εγκαύματα, υπερβολική χρήση μαυρίσματος ή μαυρίσματος στον ανοιχτό ήλιο
- μεταβολικές διαταραχές;
- ανεπαρκής διατροφή, έλλειψη διατροφικής αγωγής, μη ισορροπημένη διατροφή.
- ογκολογικοί όγκοι εσωτερικών οργάνων, δέρματος
- HIV ή AIDS;
- επίμονη ψυχοκινητική αστάθεια, άγχος, ψυχικές διαταραχές.
- αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία.
Η ταχεία εξάπλωση των θηλωμάτων σε όλο το σώμα προκαλείται από το υπερβολικό βάρος του ασθενούς. Με αυξημένο βάρος, ενεργοποιούνται οι αδένες του ιδρώτα, έτσι τα θηλώματα στις μασχάλες και στις πτυχές του δέρματος είναι πιο αισθητά. Οι γιατροί σημειώνουν μια αξιοσημείωτη εξάπλωση μολυσματικών αναπτύξεων με αυξημένο βάρος τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες.
Τα νεοπλάσματα μπορεί να εμφανιστούν όχι μόνο λόγω σοβαρών ασθενειών και αυτοάνοσων παθήσεων. Οι κακές συνήθειες, η έντονη σωματική δραστηριότητα, το σοβαρό άγχος μπορούν επίσης να προκαλέσουν τη δραστηριότητα ιογενούς λοίμωξης.
Όταν εμφανιστούν νεοπλάσματα του δέρματος σε ασθενείς, προκύπτει ένα φυσικό ερώτημα σχετικά με την τακτική της θεραπείας και την αφαίρεση των αναπτύξεων.
Χαρακτηριστικά θεραπείας
Μια ιογενής λοίμωξη μπορεί να υπάρχει στο σώμα για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς ορατές εκδηλώσεις. Σε ασθενείς, σε φόντο καλής υγείας, ο ιός δεν μπορεί ποτέ να εμφανιστεί καθόλου στη ζωή τους. Τα πρώτα συμπτώματα εντοπίζονται με εξασθενημένη ανοσία.
Οι γιατροί δεν συνιστούν την έναρξη αυτοθεραπείας χωρίς διάγνωση και ιατρική συμβουλή για διάφορους λόγους:
- είναι οπτικά αδύνατο να προσδιοριστεί η δομή και η φύση του νεοπλάσματος.
- ο ασθενής δεν είναι σε θέση να αξιολογήσει το επίπεδο ογκογόνου κινδύνου.
- Η ανεπαρκής θεραπεία με κάποια μέσα μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση, για παράδειγμα, εγκαύματα, δευτερογενή λοίμωξη.
Η διαφορική διάγνωση βελτιώνει σημαντικά τα θεραπευτικά αποτελέσματα για δερματικές βλάβες, καθώς προσδιορίζει τη φύση του εξανθήματος και σας επιτρέπει να επιλέξετε τη μόνη κατάλληλη θεραπεία.
Η σύγχρονη δερματολογία και κοσμετολογία προσφέρει δύο βασικούς τρόπους για την απομάκρυνση των θηλωμάτων στο σώμα:
- Θεραπεία φαρμάκων- η χρήση τοπικών και συστημικών φαρμάκων.
- Χειρουργική αφαίρεση- η χρήση των τελευταίων τεχνικών υλικού και της παραδοσιακής χειρουργικής επέμβασης.
Στην πρώτη περίπτωση, πρέπει να συνταγογραφηθεί μια πορεία αντιιικής και ανοσορυθμιστικής θεραπείας. Αυτά τα φάρμακα για θηλώματα στο σώμα είναι απαραίτητα για τη διακοπή της ιικής δραστηριότητας και τη βελτίωση της ανοσοποιητικής κατάστασης του ασθενούς.
Η τοπική θεραπεία δεν φέρνει πάντα τα αναμενόμενα αποτελέσματα, επομένως, μαζί με τη συντηρητική ιατρική, οι κλινικοί ιατροί προσφέρουν μια σειρά χειρουργικών τεχνικών:
- τομή νυστέρι;
- κατάργηση με μέθοδο ραδιοκυμάτων;
- αφαίρεση των θηλωμάτων με λέιζερ;
- ηλεκτροπηξία;
- έκθεση σε χημικό διάλυμα.
- Κατάψυξη υγρού αζώτου.
Καμία χειρουργική επέμβαση δεν μπορεί να αποκλείσει επαναλαμβανόμενα νεοπλάσματα, οπότε θα πρέπει σίγουρα να ακολουθήσετε μια ενεργή αντιική θεραπεία.
Μαζί με τη θεραπεία, είναι σημαντικό να διατηρήσετε έναν υγιεινό τρόπο ζωής, διατροφή, ύπνο και εγρήγορση. Οι περισσότεροι ασθενείς σπάνια δίνουν προσοχή σε αυτές τις συστάσεις και η εφαρμογή τους είναι πολύ σημαντική για την επιτυχή θεραπεία του HPV.
Ο ανθρώπινος ιός θηλώματος από μόνος του δεν αποτελεί κίνδυνο, αλλά υπάρχουν πάντα κίνδυνοι κακοήθειας νεοπλασματικών κυττάρων.
Για την ελαχιστοποίηση της λοίμωξης από τον ιό HPV, συνιστάται η προσεκτική τήρηση της προσωπικής και προσωπικής υγιεινής, η τακτοποίηση στις σεξουαλικές σχέσεις. Η έγκαιρη διάγνωση μειώνει σημαντικά τους κινδύνους εμφάνισης επιπλοκών.